Fudbalskoj reprezentaciji Danske davne 1992. godine pripao je naslov šampiona Evrope, a nakon nešto više od tri decenije, Danci ponovo odlaze u Njemačku sa istim ciljem.
U prvim danima fudbala, krajem 19. vijeka, Danska je bila prva evropska država koja je prihvatila neobičnu igru koja je doplovila s otoka. Na tlu te nordijske kraljevine prvi put se igralo van granica Britanije, a gdje je i krajem osamdesetih formiran prvi savez, a danski čelnici su organizovali i prvo ligaško takmičenje izvan Britanije.
Početkom prošlog vijeka, Danci su velikom razlikom koračali preko većih zemalja, kao što su Njemačka ili Rusija, a u to vrijeme su osvojili i dva olimpijska srebra.
Nakon Britanaca bili su danski momci najbolja ekipa Evrope, a onda su se odlučili vratiti par koraka unazad. Naime, umjesto da naprave još veći korak i postanu ubjedljivo prvi, odlučili su danski čelnici da fudbal bude isključivo amaterski te da pravo igranja za reprezentaciju smiju imati samo domaći igrači, a zbog čega su generacije izvanrednih danskih fudbalera lišene mogućnosti da predstavljaju svoju zemlju na najvećim takmičenjima.
Dancima je temelje fudbala postavio trener Josef Sep Piontek, koji je vodio crveno-bijelu reprezentaciju čak 11 godina (od 1979. do 1990.), koji je zapravo bio zadužen za tranziciju profesionalnih fudbalera u reprezentaciji.
Sep je ubrzano radio na tome da što prije okrene stvari, i iskoristi sav talenat, i tako je i poveo reprezentaciju na prvi Mundijal 1986. godine u Meksiku, a pod njegovim vođstvom danski tim je dobio nadimak „crveno bijeli danski dinamit“ a navijači su pjevali „we are red, we are white, we are danish dynamate“.
Polufinale na Euru 1984. godine i nevjerovatna forma na svjetskom prventsvu u Meksiku 1986. (porazili su Urugvaj, Zapadna Njemačka i Škotska) donijeli su ovoj reprezetnaciji taj nadimak ”Danski dinamit”, simbolično, kako su danski fudbaleri upravo tako i igrali, jer kad bi im neko pokušao “ući u mlin”, kao što su npr. bile reprezentacije Jugoslavije i Urugvaja, vratile bi se kući sa po pet ili šest pogodaka u mreži.
Ono što je krasilo igru tadašnje Danske, što će im kasnije donijeti veliki broj zaljubljenika i ljudi koji su im se divili bila je potpuna sloboda kretanja na terenu. Pozicije na terenu i brojevi na leđima bili su uglavnom tu zbog procedure, a igrači protivničkih ekipa nikad nisu znale koga moraju čuvati jer su se i bekovi i stoperi često nalazili pred protivničkim vratima i postizali golove, dok su im napadači i vezni igrači čuvali leđa. Jednostavno, danski igrači nisu igrali po pravilima, a napravili su nepisana pravila u svijetu fudbala, koja će kasnije pratiti generacije mladih fudbalera.
Ako postoji perfektno organizovana reprezentacija iz srednje klase na nivou svjetskog fudbala onda je to danski tim, ekipa iz zemlje koja je ovom sportu poklonila golmana kakav je bio Peter Šmajhel, klasu poput Mihaela i Brajana Laudrupa, Niklasa Bentnera, Jon Dala Tomasona, Ebea Sanda, tihog majstora Kristijana Eriksena i mnogih drugih.
Najveća snaga Danske je, naravno, to što je uvijek bila tim u pravom smislu te riječi i svemu onom što ona nosi. Tokom kvalifikacija za Katar, Danska je bila ubjedljivo prva u svojoj grupi sa devet pobjeda i jednim porazom.
Drugo veliko ime je Mortin Olsen, čovjek koji je vodio Dansku punih 15 godina od 2000. do 2015. godine plasiravši se na po dva svjetska i evropska prvenstva u međuvremenu.
Ekipu već skoro tri godine vodi Kasper Hjumland, koji uživa ogromnu popularnost u danskoj javnosti, čak toliko da je jedan novinar napisao „Da se Kasper sada kandiduje za premijera osvojio bi ubjedljivo pobjedu“, a mnogi mu predviđaju još mnogo godina na klupi nacionalne selekcije.
Evropsko prvenstvo 1992. godine će zauvijek ostati kao podsjetnik da je danski tim uvijek nepredvidiv, te da nikako nisu jedni od onih za koje se može prognozirati bilo šta.
Danski fudbaleri su se u Katar kvalifikovali sa devet uzastopnih pobjeda, a to je dovoljno za stvaranje neke slike o određenoj ekipi. Tako da, nije pitanje da li će doći do nekog boljeg rezultata na predstojećem Euru u Njemačkoj, već da li će doći do zlata.
Nedavno je i ekipa Srbije osjetila snagu Danaca, a bio je to prvi meč za Kristijana Eriksena po povratku u nacionalni tim nakon nemilih scena na Evropskom prvenstvu prošle godine. Crveno bijeli tim je prilično dobro igrao i u odstustvu Kristijana, ali sa njim to ide za nivo naviše.
Mnogo je dobrih igrača u ekipi, ali kao srce i duša tima, definitivno se može okarakterisati vezni igrač Junajteda Eriksen, na kojeg danski trener Kasper računa u Njemačkoj.
Trener ekipe još uvijek nije objavio konačan spisak fudbalera, ali je većinski dio tima poznat.
Golmani: Hermansen, Ronov, Šmajhel.
Odbrana: Andersen, Kristensen, Jalert, Kjaer, Kristiansen V., Mehle, Nelson, Vestergard.
Vezni red: Damsgard, Delanej, Eriksen, Hjumland, Hojbjerg, Jensen, Norgard.
Napad: Darami, Dolberg, Drejer, Hojlund, Polsen, Vind.
*Najbolji strijelac prvenstva:
Danska se nalazi u grupi C Evropskog prvenstva, zajedno se Slovenijom, Engleskom i Srbijom. Svoju prvu utakmicu danski fudbaleri igraju 16. juna protiv Slovenije u Štutgartu, zatim 20. juna u Frankfurtu dočekuju Engleze, a treću se sastaju sa Srbijom u Minhenu.
*Kvota da će se danski tim plasirati u četvrtfinale – 3.25
*Kvota da će se danski fudbaleri plasirati u polufinale – 11
*Kvota da će danski tim pobijediti – 40
