Fudbalski savez Njemačke je nakon 70 godina odlučio da raskine saradnju s domaćim proizvođačem sportske opreme “Adidas” i da potpiše ugovor s američkom markom “Nike“.
Proizvodnja sportske opreme, ugovori s najvećim sportskim klubovima i reprezentacijama, sve je to biznis u kome se okreću milijarde evra i dolara godišnje. I baš zbog toga što se okreću milijarde, više nema te velike nostalgije, ljubavi, osjećanja u odlukama čelnih ljudi u Savezima i klubovima kada potpisuju nove ugovore s poznatim sportskim markama.
Cilj svakog kluba i reprezentacije je da proda što više dresova, pa je tako Florentino Perez mnogo puta dovodio velike zvijezde znajući da će dobar dio tih transfera otplatiti baš kroz dresove i marketing koji ti igrači donose.
Ako ne računamo najveće zvijezde poput Dejvida Bekama, Kristijana Ronalda, najbolji primjer za to je Hames Rodrigez, koji je istini za volju stigao kao najbolji strijelac Mundijala. Čitava Južna Amerika je prosto poletila da kupi Hamesovu desetku i tako je “Kraljevski klub” privukao mlađe generacije s tog kontinenta.
Postoje i klubovi koji su zahvaljujući dizajnu dresova postali prepozantljivi u čitavom svijetu, a gdje drugo da se napravi takav bum nego u Italiji. Venecija je ulaskom u Seriju A 2021. godine napravila potpunu pometnju zbog svojih dresova.
Skoro u svakom gradu širom svijeta ste mogli da vidite nekog kako nosi dres tog italijanskog kluba, a pritom je bila velika vjerovatnoća da ne zna ime nijednog fudbalera iz tog tima. I ono što je najbitnije od svega zajedno su sa svojim tehničkim sponzorom “Kappa” nastavili i narednih sezona da oduševljavaju s izgledom dresa.
Iste sezone je holandski Ajaks sve oduševio svojom trećom garniturom inspirisanom pjesmom Boba Marlija “Three little birds” koja se pušta na njihovom stadionu.
Ajax have dropped their new Bob Marley inspired third kit.
— Footy Accumulators (@FootyAccums) August 20, 2021
Three Little Birds 💚💛❤️ pic.twitter.com/fruJA1LSKa
S druge strane postoje i oni proizvođači koji nisu puno inspirativni u posljednje vrijeme kada su dresovi u pitanju, što je posebno razočaravajuće kada se uzme u obzir da je dosta njihovih reprezentacija igralo na Svjetskom prvenstvu. Navijači Srbije su već niz godina užasnuti dresovima koje dizajnira “Puma”, a ni Hrvatski nisu bolje reagovali na nove koje pravi “Nike” za predstojeće prvenstvo Evrope.
No, vratimo se sada na sami početak priče gdje se baš spominje Nike. Njemačka će ovo takmičenje i naredno igrati u Adidas dresovima, a onda na scenu stupa američki brend.
Kada se vratimo u najgore dane 20. vijeka u svijetu postoji velika veza između Adidasa i Sjedinjenih Američkih Država, a tu je blizu i spomenuta Puma. Ta njemačka firma je tokom Drugog svjetskog rata proizvodila obuću za nacističke vojnike, a onda je fabrika uništena u američkom bombardovanju.
So many tournaments, so many kits, so many memories.
— DW Sports (@dw_sports) March 19, 2024
Which one is your favorite Germany shirt? 🇩🇪👕 pic.twitter.com/GMYFF0krrR
Žena Adolfa Daslera je uspjela ubijediti američke vojnike da oni samo proizvode obuću, te da nisu imali veće veze s nacističkom vojskom, iako su i Adolf i Rudi bili članovi partije. Ipak ono što je spasilo Adidas je to što su oni napravili patike za Džesija Ovensa na Olimpijskim igrama u Berlinu 1936. godine i vojnici su kod njih počeli kupovati obuću.
Ubrzo su se braća razišla, a Rudi je pokrenuo svoju marku “Ruda” koja se kasnije preimenovala u “Puma“. Vodili su i vode trenutno velike bitke za čuvene sportiste, s tim što je “Adidas” puno uspješniji. Tako je baš ta marka već postala simbol četvorostrukog šampiona svijeta.
Ipak na razočaranje svih navijača Njemačke, čelnici Fudbalskog saveza te države su odlučili da prihvate ponudu američke marke “Nike“, jer su oni ponudili više novca od “Adidasa“.
S jedne strane kada se uzme baš ta navijačka ljubav i nacionalni ponos, sigurno je da su svi razočarani potezom čelnika Saveza. Ipak s druge strane ako uzmemo istoriju i to da je “Adidas” nastavio postojati baš zahvaljujući američkim vojnicima, donekle je pravično ovo što se dogodilo, mada na kraju krajeva, ovdje se ne gleda ni pravičnost, ni ljubav, nego ono što pokreće čitav sport i biznis, zarada.
