Mundijalske priče: Katar

Ostalo je još dva mjeseca te jedan dan do početka Svjetskog prvenstva u Kataru, a u serijalu “Mundijalske priče” ćemo kroz kratki siže obići sve reprezentacije učesnice ovogodišnjeg izdanja turnira.

Katar, debi pun kontroverzi

Pored Katara, ponude za održavanje Svjetskog prvenstva 2022. godine su FIFA-i ponuđenje još od strane pet država, odnosno Australije, Sjedinjenih Američkih Država, Japana i Južne Koreje.

Samim tim, drugog decembra 2010. godine je u švajcarskom gradu Cirihu održano glasanje u vezi dodjele domaćinstva Svjetskog prvenstva 2022. godine.

Kao što znamo, poslije samog glasanja, tadašnji predsjednik FIFA-e Sep Blater je obznanio javnosti da će domaćin za Mundijal 2022. godine postati, i to po prvi put jedna država sa Bliskog istoka te islamska po političkom uređenju, odnosno Katar, a u tabeli ispod pogledajte kako su čelnici FIFA-e (njih 22.) tog drugog decembra glasali na već pomenutom izboru za domaćina takmičenja i to u četiri eliminacione runde:

Poslije samog glasanja te dodjele, FIFA je napadnuta od strane mnogih organizacija da je samo glasanje namješteno te da su takođe imali pomoć od nekadašnjeg CIA-nog agenta Kevina Čalkera, koji je navodno špijunarao ponude koje su slali ostali kandidati čime je donio stratešku prednost Kataru.

Ipak, uprkos velikim pritiscima FIFA nije popustila pa je samim tim Katar nastavio sa radom na planovima, a onda i izgradnjom stadiona te ostale infrastrukture koju ova nacija, ne naročito poznata po fudbalu prije nije imala.

Pored toga, Katar je postao najmanja država u istoriji kojoj je dodijeljeno domaćinstvo za Mundijal (pretekla Švajcarsku) i jedina nacija koja je dobila pravo da organizuje takmičenje ovakvog kalibra, a da se prije toga nikada nije kroz kvalifikacioni ciklus Azijske fudbalske konfederacije (AFC) nije plasirala na neko od prijašnjih Svjetskih prvenstava.

Brojne prijave za kršenje osnovnih ljudskih prava

Od samog starta izgradnje infrastrukture, odnosno stadiona te svih pratećih objekata potrebnih za održavanje Svjetskog prvenstva, Katar je optuživan za kršenja ljudskih prava.

Glavni razlog tome je što Katar kao radnu snagu za izgradnju velelepnih objekata te stadiona mora da uvozi jeftinu radnu snagu i to pogotovo Nepala, Bangladeša, Pakistana, Indije te ostalih država iz ovog regiona.

Mnogi od njih su prema izvještajima svjetskih organizacija koje se bave ovim temama, i to pogotovo “Amnesty Internationala”, živjeli u skoro neljudskim uslovima te su im uskraćeni osnovni bezbjednosni uslovi na radnom mjestu.

Tako je prema pisanju britanskog “The Guardian-a” iz 2020. godine, u Kataru do tada zbog posljedica nemara njihovih poslovođa život izgubilo 6,500 radnika. Katarske vlasti su reagovale na to i objavile svoje podatke gdje navode da je živote izgubilo tek 34 radnika zbog radnih uslova i nesreća na radu odnosno tokom rada.

Problem u tome je da katarske vlasti u svojoj statistici nisu ubrojale smrti zbog srčanih i respiratornih problema koji su rezultat već pomenutih uslova života samih radnika. Uprkos velikim protestima i žalbama, kao što je i rečeno, od otkazivanja Mundijala u Kataru nije bilo ništa te će se isto otvoriti 20. novembra utakmicom između domaćina i Ekvadora (napomene radi, i sam jesensko/zimski termin je izazvao mnogo negodovanja kod ljubitelja fudbala, pored mnogih restrikcija za navijača vezanih za konzumaciju alkohola, ali i mnogih zabrana za pripadnike LGBT populacije).

Najveći uspjesi selekcije, Azijski kup kao zlatna kruna fudbalskog Katara

Da ovo ne bi bila surova tranzicija iz teme sa početka teksta, napomenućemo da do promjene domaćina nije došlo uprkos mnogobrojnim žalbama, te će Katar ugostiti 31 reprezentaciju i samim tim navijače iz cijelog svijeta.

Pa koji su to najveći uspjesi ove male države sa Arapskog poluostrva? Odmah naravno pada na pamet iznenađenje iz 2019. godine kada su na šok mnogih osvojili Azijski kup.

Katar je u finalu savladao ogromnom favorita, fudbalsku velesilu Azije, reprezentaciju “zemlje izlazećeg sunca” Japan, kojeg su porazili u finalu sa 3:1.

Pored trijumfa nad Japanom i to rezultatski ubjedljivim, oni su u svojoj grupi H završili prvi (ispred Saudijske Arabije, Libana i Sjeverne Koreje), dok su do samog finala došli preko renomiranih rivala poput Iraka, Južne Koreje te samog domaćina turnira Ujedinjenih Arapskih Emirata koje su u polufinalu deklasirali sa 4:0 pred njihovom publikom.

Sem uspjeha na Azijskom kupu, oni su tri puta osvajali i Arapski zaljevski kup, takmičenje gdje učestvuju arapske države na obali Persijskog zaljeva, to jest Irak, Kuvajt, Saudijska Arabija, Katar, Bahrein, Jemen (jedini koji ne izlazi na obalu Persijskog zaljeva) i Oman.

Iako su uspjeli osvojiti Azijski kup, mnogi napominju da su oni tek jedna legija stranaca sastavljena od naturalizovanih igrača što dokazuje činjenica da je od 23 izabrana igrača za FIFA Arapski kup iz 2021. godine (gdje su osvojili treće mjesto) 13 njih rođeno u Kataru, dok je čak 10 fudbalera stranog porijekla. Uprkos tome, ova grupa je na pomenutom takmičenju pokazala da će se boriti do kraja za grb nacionalnog tima za koji nastupaju, te će dati sve od sebe da se što bolje predstave u grupi A Svjetskog prvenstva.

Koliko može Katar u Grupi A?

Katar će se na svom premijernom izdanju kao takmičar na Svjetskom prvenstvu, za prolaz dalje iz grupne faze boriti sa selekcijama Holandije, Senegala te Ekvadora.

Prema stavu mnogih fudbalskih analitičara, ali i običnih gledaoca, selekcija domaćin nema nekih prevelikih šansi, ali ih zasigurno ne bi trebalo otpisati.

Mogli bi igrači Katara iznenaditi mnoge, kao što su to uradili 2019. godine u Ujedinjenim Arapskim Emiratima osvojivši Azijski kup, ali ovo je Mundijal i jedan dosta jači nivo fudbalske igre.

Holandija je tako veliki favorit za osvajanje prvog mjesta, a najveći protivnik za to bi im trebao biti Senegal predvođen Sadiom Maneom. Samim tim, autor ovog teksta za kraj istog predviđa sljedeći izgled grupe nakon što svaki tim odigra tri meča:

Bojan Djurdjevic